De motivatie van Jill Elsen
Met de gemeenteraadsverkiezingen in het vooruitzicht, zitten de meeste partijen in de laatste rechte lijn voor de lijstvorming. Ook bij Samen proberen ze voor de laatste plaatsen nog een wit konijn te strikken. Met succes zo blijkt, want vandaag mochten wij langsgaan bij Jill Elsen.
Jill is geboren en getogen in Betekom. Ze werkt al 17 jaar als contextbegeleidster bij vzw Sporen, een voorziening die ondersteuning biedt aan gezinnen in de opvoeding van hun kinderen en samen naar oplossingen zoekt voor de moeilijkheden die er zijn.
De betrokkenheid met jeugd is er altijd al geweest. Zo is ze maar liefst 18 jaar actief geweest binnen Chiro Betekom en 15 jaar in KAJ Betekom, de laatste jaren zelfs als provinciaal en nationaal bestuurslid.
Iedereen die haar kent weet dat Jill een harde werker is, iemand die er voor zorgt dat plannen ook echt uitgevoerd worden.
Jill, een job met heel wat sociale impact en dan ook nog twee jonge kinderen. Ieder van ons die het meegemaakt heeft, weet dat dit de drukste periode in je leven is. En dan kies jij ervoor om in de politiek te gaan? Dat moet je ons toch eens uitleggen.
Voor alle duidelijkheid: Samen heeft mij gevraagd en niet andersom. Ik heb wel ja gezegd, maar mijn keuze om in de politiek te stappen is zeker niet ingegeven door persoonlijke ambitie. Het is eerder het gevoel dat er nu op verschillende vlakken toch eens iets grondigs moet veranderen. Toen ik jong was stoorde ik me al wat aan het manke jeugdbeleid, maar nu ik zelf ook kinderen heb, valt het mij meer en meer op dat het huidige beleid ook op heel wat andere punten te kort schiet.
Iedereen heeft al wel eens het gevoel dat het beleid te kort schiet. Maar voor de meesten is dit daarom nog niet meteen een aanleiding om in de politiek te gaan.
In Betekom is het toch echt wel erg vind ik. Veel van onze fietspaden zijn gewoon een schande. Als je met je kinderen per fiets door het centrum rijdt, valt dit pas echt op. Een uitleg hiervoor is er altijd wel, het is natuurlijk ook een behoorlijke investering. Maar als ik dan in andere gemeenten kom, dan zie ik soms een mooie fietsinfrastructuur waar duidelijk over nagedacht is. Een mens vraagt zich dan af waarom wij dit niet kunnen hebben.
Ik wil mij verder ook inzetten voor jeugdwerking en het behoud of de uitbreiding van de groene zones. Een mooi voorbeeld hiervan is het buurthuis Joos Vissenaeckens. Dit is een mooie groene zone, recht in het hart van Betekom, waar de Chiro zijn lokalen heeft en waar allerlei evenementen georganiseerd worden. Dat men dit wil opofferen voor weer maar eens extra appartementen is toch onvoorstelbaar. Officieel heet het dat de zone “ontwikkeld” wordt, maar voor mij leest het eerder als een scenario van een slechte B-film.
Ik zou ook gewoon niets kunnen doen en wachten of hopen dat iemand anders dit allemaal rechtzet. Sommige mensen zouden dit zelfs slim vinden. Maar zo zit ik niet in elkaar. Als ik ergens een probleem zie, dan steek ik de handen uit de mouwen.
Vorige week was er in Begijnendijk een Unizo debat. Quasi alle partijen waren unaniem in hun voornemen om voor meer fietspaden te zorgen. Ook de bescherming van de groene ruimtes, de huisvesting van Chiro Betekom en de verkeersveiligheid in het algemeen zijn zaken waarvoor de meeste andere partijen ook naar oplossingen zoeken. Je zou dus evengoed bij een andere partij terecht kunnen.
Mja, maar er is ook nog zoiets als geloofwaardigheid. De meerderheidspartijen hebben een volledige legislatuur de tijd gehad om iets ten gunste te veranderen en het is op zijn zachtst gezegd te mager.
Samen is voor mij een ploeg waar ik mij goed in thuis kan voelen, tussen gelijk denkende mensen met de nodige ervaring om een daadkrachtig alternatief te kunnen bieden.